برخی آقایان فکر کرده‌اند اینجا میدان جنگ است
تاریخ انتشار: ۲۲ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۱۲۰۴۳
به گزارش «تابناک» به نقل از ایلنا، اشرف بروجردی فعال سیاسی در پاسخ به این سوال که این روزها موضوع حجاب مساله مورد بحث بین جامعه، حاکمیت، فعالان سیاسی و دستگاه‌ها تبدیل شده است. در این موضوع چه راهکاری وجود دارد که ضمن تامین رضایت نظر مردم، عرف جامعه هم رعایت شود، گفت: مساله حجاب در واقع به یک مساله اصلی در جامعه ما تبدیل شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی افزود: به نظر من مسئولین وقتی با طرح موضوع، راهکارهایی را مطرح کرده و پیشنهاداتی را ارائه می‌دهند و قانون وضع می‌کنند همه آدرس غلط دادن است. جامعه در حال حاضر درگیر مسائل اقتصادی و گرانی بوده و در یک کلام درگیر هویت خودش است. برای اینکه خود را متعلق به این سرزمین می‌بیند و به قدری شرایط برای زندگی سخت شده که ترجیح می‌دهد سرزمین خود را رها کرده و مهاجرت را انتخاب کند که آمار مهاجرت قابل مشاهده است.
وی تصریح کرد: بنابراین این موضوع کاملا مشخص است که مسئولین و مدیران ارشد ما و به تعبیر دیگر برخی مدیران ناکارآمدی که امروزه تولیت امور را برعهده گرفتند، لازم است قبل از هرچیز، شناخت کافی و وافی از جامعه داشته باشند. برای یک مدیر، مردم‌شناسی به عنوان یک اصل است. مدیر اگر نداند مخاطب او کیست، با چه کسی حرف می‌زند و طرف مقابل چه ویژگی‌هایی دارد، مشخص است که ناکارآمد است. تا ما می‌گوییم ناکارآمد می‌گویند چرا این حرف‌ها را می‌زنید و مدیران ما بهترین و تواناترین مدیران بعد از انقلاب هستند و کارهای فوق‌العاده انجام می‌دهند. آمار غلط و نامربوط داده می‌شود. آماری از انجام کارها ارائه می‌شود که یک صدم آن قابل اجرا نبوده و در جامعه نیز اجرایی نشده است. یعنی فقط در قالب شعار و حرف باقی مانده و گفته می‌شود. به نظر من همه این موارد نشان از آدرس غلط دادن و کد اشتباه دادن به جامعه است که مردم احساس کنند، دولت همه مسائل را حل کرده و الان به مسئله حجاب رسیده که باید آن را حل کند.
بروجردی در ادامه گفت: در رابطه با اصل بحث حجاب خودتان می‌دانید، صاحبنظران زیاد، اهالی علم، حتی علما و مجتهدین خیلی‌ها قائل به این نحوه و رویه نیستند و کدهایی که از زمان صدر اسلام و زمان پیغمبر از تاریخ اسلام داده می‌شود، نشان‌دهنده این است که در مقوله حجاب، با مردم هیچ‌وقت به عنوان یک مساله در این خصوص برخورد نشده و هیچ‌وقت در هیچ مقطع تاریخی با چنین مساله‌ای روبه‌رو نبودند. مگر مقطع تاریخی رضاشاه که عکس آن عمل شد و تلاش شد حجاب برداشته و مردم بی‌حجاب شوند. بنابراین تا قبل از آن تاریخ سوابق نشان می‌دهد که هیچ‌وقت حجاب به عنوان موضوع بحث و موردنظر مطرح نبوده است.
وی افزود: به همین دلیل عرض می‌کنم که این آدرس غلطی است که توسط مسئولین داده می‌شود تا هم مساله را خیلی بزرگ جلوه دهند و هم اینکه بگویند همه مسائل حل شده و فقط الان مساله حجاب مانده است. یک عده با طرح مسئله حجاب یک نوع اشتغال ذهنی برای جامعه ایجاد کردند تا ذهنیت مردم از مسائل اولیه زندگی‌شان انحراف پیدا کند، به آن مسائل کمتر فکر کنند و بیشتر در برابر فشارهایی که به آنان وارد می‌شود مقاومت کنند.
بروجردی در پاسخ به این سوال که رئیس پلیس کشور درمورد سیستم کنترل حجاب صحبت کردند. اجرای چنین موضوعی چه اثرات و نتایجی به همراه دارد و آیا این مسیر را به عنوان راهکار می‌پذیرید یا این رفتار بیشتر موجب شکاف در جامعه خواهد شد، گفت: جناب سردار رادان قبل از این دوره یک دوره رئیس پلیس تهران بودند، همه ما تعابیری از جمله برخورد با مردم، برخورد با تحرکات خیابانی، برخورد با بعضی مسائل، که ایشان به کار می‌بردند را یادمان است. وظیفه پلیس ایجاد امنیت است. وظیفه پلیس ایجاد ناامنی نیست که بخواهد بگوید اگر شما فلان خطا را کردید می‌گیرم، می‌برم، می‌زنم، زندانی می‌کنم. وظیفه پلیس فراهم کردن امنیت و آسایش مردم است. پلیس باید بتواند از جان، حیثیت و شرایط زیست مردم حفاظت و صیانت کند، این وظیفه پلیس است. نه اینکه بیاید تهدید کند به اینکه تذکر می‌دهیم، بعد زندان می‌فرستیم، پرونده درست می‌کنیم و ماشین را توقیف می‌کنیم.
وی افزود: این ادبیات از کجا نشأت می‌گیرد؟ تعبیرم این است که این ادبیات ناشی از این است برخی فکر می‌کنند وقتی می‌خواهند امنیت ایجاد کنند باید حتما برخورد کنند. من یادم است زمان آقای احمدی‌نژاد ما یک کار علمی و تحقیقاتی روی واژه «برخورد» انجام دادیم. مشاهده کردیم که وقتی در همه موضوعات این کلمه به کار گرفته می‌شود مانند این جمله که اگر فلان کار را نکنید با شما برخورد خواهد شد، تاثیر این کلمه در افزایش سطح خشونت جامعه بسیار مبرهن، واضح و آشکار است. در یک مقطع تاریخی زمانی که این واژه به کار گرفته می‌شد، تاثیر این کلمه را روی رفتارهای خشنی که بعضی از مردم در دعواهای خیابانی، درون جامعه، همسایه و حتی درون خانه داشتند را می‌دیدیم که چقدر توانسته در افزایش خشونت موثر باشد.
وی تصریح کرد: فکر می‌کنند اگر این واژه را به کار ببرند و بگویند ما برخورد خواهیم کرد، امنیت برقرار می‌شود. در حقیقت با به کار بردن این واژه خشونت را در جامعه تشدید می‌کنیم. استفاده از این کلمه، خشونت را افزایش می‌دهد، مردم را عاصی می‌کند. مردم را نسبت به حاکمیت و نظام و آن اعتمادی که باید بین مردم و حاکمیت به وجود بیاید بدبین می‌کند. همه این موارد حاصل این نوع نگاه و برخوردهای غلطی است که صورت می‌گیرد.آقایان فکر کرده‌اند اینجا میدان جنگ است، متاسفانه ادبیات برخی مسئولان ما ادبیات نظامی شده است. ادبیات جامعه‌شناختی نیست که بتواند به جامعه آسایش، آرامش و محبت نثار کند. پلیس ما باید حافظ جان و امنیت ما و برخوردهایی که با ما می‌شود باشد و نه بر عکس مساله.
بروجردی در پاسخ به این سوال که از نظر فنی چقدر زیرساخت‌های این موضوع از نظر عملیاتی فراهم است و چه تضمینی وجود دارد به دلیل خطاهای احتمالی این موضوع باعث ایجاد مشکلات بیشتر نشود، گفت: قاعدتا منظورتان این است که ماشین‌ها را به پارکینگ پلیس ببرند یا برخوردهایی از این دست صورت بگیرد. طبق آن چیزی که اعلام کرده‌اند به طور کلی این روند مردم را بدبین، عصبی و ناراحت می‌کند. شما می‌دانید این ملت کم آسیب ندیده است، ۸ سال جنگ را تجربه کرده، سال‌ها محرومیت و تحریم را تحمل می‌کند. همه جوره در حال تحمل فشار است. این فشارها از طرف حاکمیت چه معنایی دارد؟ آیا واقعا شرایط برای این کار فراهم است؟ آیا اصلا این کارها موثر است و می‌تواند نتیجه بدهد؟ به نظر من نتیجه این رفتار تقابل بیشتر را درپی خواهد داشت. مردم نسبت به مسئولان و خصوصا پلیس بی‌اعتمادی بیشتری را تجربه خواهند کرد و این بسیار آسیب‌رسان است.
وی تصریح کرد: اینکه فرمودید آیا زیرساخت‌های آن فراهم است؟ قطعا نیست. فرض کنید تعدادی از مردم در طول روز در ماشین‌های خود بدون حجاب هستند. شما چقدر پارکینگ دارید که بتوانید ماشین مردم را در آنجا نگهداری کنید؟ حاصلِ از روی بی‌اطلاعی و ناآگاهی حرف زدن نتیجه‌اش این می‌شود. باید ارزیابی صحیحی از وضعیت و شرایط جامعه داشته باشیم که بتوانیم این روند را به جمع‌بندی برسانیم تا راهکار ارائه دهیم و نسبت به جامعه شرایطی را فراهم کنیم که مردم احساس علاقه داشته باشند و به دنبال خروج از مرزها نباشند.
وی افزود: من نمی‌دانم چرا ما این تجارب را استفاده نمی‌کنیم. در حالی که همیشه آویزه گوش‌مان است که "من جرب المجرب حلت به الندامة." هرکسی که آزموده را بیازماید به خطا رفته و پشیمانی برای او وجود دارد؛ ما در ضرب‌المثل‌های خودمان این موضوع را داریم که آزموده را آزمودن خطاست. یعنی کسی که کاری را که قبلا انجام شده و بخواهد دوباره آزمایش کند اتلاف وقت، انرژی و سرمایه جامعه (که انسان‌ها هستند) است. به در، دیوار، سنگ و چوب که قرار نیست حاکمیت کنیم، حاکمیت بر مردم است یعنی مردم را همراه داشتن و این می‌تواند نتیجه کار باشد.
بروجردی در پاسخ به این سوال که در برخی کشورهای اسلامی شاهد الگوهایی از پیاده‌سازی حجاب هستیم، چقدر می‌توان از این الگوها استفاده کرد، گفت: جامعه ما هم قبلا همین‌طور بود یعنی هیچ‌کس حساسیت خاصی نسبت به بی‌حجاب‌ها نداشت و مردم به تدریج خودشان احساس شرمندگی کردند و محجبه شدند. اگر قرار است بخواهید و بتوانید جامعه را به سمت انتخاب حجاب ببرید و راه درست را به مردم نشان دهید، قاعدتا باید در جلسات گفت‌وگو، بحث و تبادل‌نظر به نتیجه مشخص رسید. عملا زن محجبه اگر رفتار مناسبی با دیگران داشته باشد نه مثل آن خانمی که در اتوبوس موبایل خود را درمی‌آورد فیلم می‌گیرد و آن دختری که از او فیلم گرفته می‌شود به زندان می‌افتد، شاهد این رفتارها نخواهیم بود.
وی افزود: مردم باید یاد بگیرند که خشونت راه رسیدن به موفقیت نیست. اعمال خشونت جامعه را دچار آشفتگی، سردرگمی و آسیب فراوان خواهد کرد. چون در خیلی از کشورهایی که امروزه ما به عنوان کشور اسلامی مانند مالزی و کشورهای حاشیه خلیج فارس مثل عمان آنها را می‌شناسیم، کسی که محجبه است محجبه بوده و آن کسی که بی‌حجاب بوده، بی‌حجاب است. در بسیاری از کشورها وقتی آزادی انتخاب وجود داشته باشد، به دلیل آنکه ما ملت مسلمان هستیم و مسلمان‌ها نسبت به مبانی باورهای دینی و اعتقادی خود حساس هستند، به تدریج به سمت پوشش مناسب سوق پیدا می‌کنند و متاسفانه این نوع برخوردها، باعث آسیب بیشتر به جامعه است.
منبع: تابناک
کلیدواژه: سال مهار تورم و رشد تولید غزه اعمال شب قدر دعای روز بیستم رمضان داود منظور اشرف بروجردی فعال سیاسی حجاب مسئولان مشکلات اقتصادی معیشت مردم سال مهار تورم و رشد تولید غزه اعمال شب قدر دعای روز بیستم رمضان داود منظور پاسخ به این سوال وظیفه پلیس بی حجاب
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۱۲۰۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف پشت پرده تازه از برخوردهای تند با بی‌حجابی | این مشکل از اول انقلاب هم بوده است
محمود علیزاده‌طباطبایی، عضو شورای مرکزی و معاون حقوقی دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی ایران در روزنامه سازندگی نوشت:
نیروی انتظامی برای مقابله با مساله بدحجابی، طرحی را به نام طرح نور به اجرا درآورد. در راستای این طرح در همه معابر و اماکن عمومی، واحدهای پلیس مستقر شدند و با کسانی که به تشخیص پلیس حجاب شرعی را رعایت نمی‌کردند به عنوان برخورد با جرایم مشهود، اقدام به بازداشت و اعزام به مراکز پلیس کردند. سخن پلیس این بود که اقدامش «رعایت قانون» و مطالبه مردم متدین است. سردار احمدرضا رادان، فرمانده فراجا نیز در سال گذشته از برخورد با کشف حجاب در معابر عمومی، خودرو و اماکن خبر داده بود. وی از استفاده از فن‌آوری و تجهیزات پیشرفته برای شناسایی فرد خاطی در حوزه معابر عمومی خبر داده و گفته بود که ابتدا به فرد خاطر تذکر داده خواهد شد و بعد از آن فرد با مدارک به حوزه قضایی معرفی شده تا به پرونده‌اش رسیدگی شود.
اقدام نیروی انتظامی آن هم توسط مامورانی که از آموزش و تربیت کافی برخوردار نبودند و بازداشت برخی از خانم‌ها به اتهام بدحجابی موجب ایجاد تنش‌های اجتماعی شد. پلیس که باید مأمن و پناهگاه مردم باشد، در موقعیتی قرار گرفت که برخی خانم‌ها که متهم به عدم رعایت حجاب شرعی هستند در برخورد با پلیس، احساس ناامنی می‌کنند.
آنچه که باید مبنا و معیار اقدام پلیس باشد، قانون است و به تعبیر رهبری، قانون‌گرایی خیلی مهم است. قانون ریل است اگر از این ریل خارج شویم حتماً آسیب و صدمه است.
فعلاً مبنای قانونی برخورد با عدم رعایت حجاب شرعی، تبصره ماده ۶۳۸ قانون مجازات اسلامی است که مجازات عدم رعایت حجاب شرعی، جزای نقدی است. حکومت باید در مقابل پدیده‌های اجتماعی، برخورد ایجابی را بر برخورد سلبی ترجیح دهد و در مورد رعایت حجاب شرعی در طول ۴۵ سال گذشته در زمینه تعلیم، تبلیغ، ترویج، تشویق، تادیب و نصیحت که جنبه اثباتی و ایجابی دارند، اقدام برنامه‌ریزی شده و مطالعه شده‌ای انجام نپذیرفته است. مسائل اجتماعی مانند مسائل فنی و اقتصادی باید مورد مطالعه قرار گیرند و راه‌حل اجتماعی برای آنها پیدا شود. برخورد خشونت‌آمیز با موضوع عدم رعایت حجاب شرعی درحال حاضر مبنای قانونی ندارد و موجب می‌شود که فضای جامعه تند شود. این ادعا که مطالبه مردم متدین، برخورد با پدیده عدم رعایت حجاب شرعی است، موجب می‌شود جامعه را به دو قشر اقلیت «مردم متدین» و اکثریت «غیرمتدین» تقیسم کنیم و به جای ایجاد فضای مهربانی و سرشار از مهر و محبت و حسن‌ظن و خوش‌بینی، فضایی انباشته از کینه و دشمنی در جامعه ایجاد شود.
به دنبال برخوردهای اخیر پلیس با پدیده کشف حجاب، عضو دفتر رهبری نوشت:«رهبر انقلاب گفته‌اند، کشف حجاب هم حرام شرعی است و هم حرام سیاسی است، منتها دشمن با نقشه و برنامه وارد این کار شده است، ما هم باید با برنامه و نقشه وارد بشویم. کارهای بی‌قاعده و بدون برنامه نباید انجام بگیرد. به تازگی برخی از مسئولان به دلیل کارهای بی‌قاعده تذکر دریافت کردند».
همان طور که رهبری اشاره کردند، مقابله با پدیده بی‌حجابی نیاز به کار برنامه‌ریزی شده دارد. این برخوردهای غیرمنطقی در طول ۴۵ سال گذشته تکرار شده و نتیجه‌ای هم نداشته است.
مرحوم آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی در خاطرات هفتم شهریور سال ۶۳ خود می‌فرماید: «امروز مسافران هواپیمای ربوده شده را برای زیارت کربلا برده‌اند. فیلمی که از سیمای عراق پخش شد خیلی از زنان مسافر را بی‌حجاب نشان داده است». ۱۳ شهریور پس از یک هفته چالش و پیگیری عراق حاضر نشد هواپیما را پس بدهد اما مسافران و خدمه پرواز با یک پرواز هلندی وارد تهران شدند. این بازگشت‌ها می‌تواند صحنه یک استقبال ملی باشد اما در فرودگاه اتفاق عجیبی افتاد. حدود ۳۰ نفر از مسافرها را دادستانی انقلاب برای تحقیق از فرودگاه به زندان اوین بردند. به نظر می‌رسد، دادستانی انقلاب کار خوبی نکرده. تذکر دادم که آزادشان کنند. حدود یک ماه قبل از این اتفاق، دادستانی عمومی تهران، بیانیه تندی داده بود که متولیان ادارات، اماکن عمومی، تالارها و هتل‌ها باید بانوانی را که رعایت حجاب صحیح را نمی‌کنند، راه ندهند وگرنه مورد تعقیب قرار می‌گیرند. همین ایام چند روزی در تهران شاهد تظاهرات علیه بدحجابی بودیم که گاهی با خشونت‌های عجیبی همراه می‌شد. ناطق‌نوری، وزیر کشور با انتقاد از بدحجابی از کارهای انجام گرفته هم انتقاد کرد و گفت آیا شما انقلابی هستید؟ قطعاً حزب‌اللهی مشت به چشم بی‌حجاب نمی‌زند، تیغ نمی‌کشد و نسبت زنا به کسی نمی‌دهد.»
مرحوم هاشمی همچنین روایتی از جلسه سران قوا با حضور امام داده که شب مهمان احمدآقا بودیم. آقایان ولایتی، اردبیلی، خامنه‌ای و میرحسین موسوی هم بودند. امام هم شرکت کردند، درباره تظاهرات حزب‌اللهی‌ها علیه بی‌حجابی بحث شد.
ملاحظه می‌کنیم این مشکل از اول انقلاب بوده و متاسفانه برای این پدیده اجتماعی، تحقیق و مطالعه علمی صورت نگرفته و قانونی هم که اخیراً در مجلس تصویب شده و بین مجلس و شورای نگهبان در رفت‌وآمد است نه تنها نمی‌تواند مشکل را حل کند که مسائل اجتماعی را گسترده‌تر می‌نماید و اگر با تدبیر با آن برخورد نشود، نگرانی از تکرار حوادث سال ۱۴۰۱ وجود خواهد داشت.
به نظر می‌رسد اینگونه برخوردهای تند با پدیده بدحجابی برنامه‌ریزی شده از طرف دشمنان این ملت باشد. برعکس سیاست‌های رهبری که توصیه به برنامه‌ریزی برای حل موضوع داشتند.
رویکرد اصلی باید در ارتباط با عدم رعایت حجاب شرعی اصلاح و بازپروری بزهکاران باشد اما متاسفانه به نظر می‌رسد،سیاست جنایی به سمت نگرش امنیت‌مداری تغییر کرده و امنیت اخلاقی به یکی از چالش‌های اصلی تغییر یافته است و تعیین ضمانت اجرایی قانونی و تحمیل آن بر بزهکاران این عرصه تغییر یافته و مبتنی بر سیاست جنایی امنیت‌گرایانه است.
به نوعی با فرض دشمن دانستن و عدم رعایت حجاب، حقوق کیفری دشمن‌مدار در این حوزه را حاکم کرده است که با سیاست جنایی امنیت‌گرا در حوزه جرائم اخلاقی، آسیب‌های جدی به نظام اجتماعی کشور وارد می‌شود که منجر به افزایش هزینه با این جرائم می‌گردد. متاسفانه در فرهنگ حقوقی ما تعریف واحدی از رعایت حجاب وجود ندارد و قانونگذار، تعیین مصادیق را بر عهده شرع قرار داده است. رسالت حقوق کیفری جرم‌انگاری و گزینش واکنش اجتماعی مناسب در راستای پاسداری از ارزش‌های جامعه انسانی است.
صفت مجرمانه دادن به برخی رفتارها می‌تواند در زمره مصادیق امنیت‌گرایی در حقوق کیفری مطرح شود. بنابراین زمانی که ارتکاب رفتاری برای امنیت روانی جامعه خطرناک تشخیص داده شود و نتوان با ابزارها و ضمانت اجرایی غیرکیفری به آنها پاسخ گفت، قانونگذار آن رفتار را جرم می‌انگارد. در مورد جرایم اخلاقی به خصوص عدم رعایت حجاب شرعی، قانونگذار بین بی‌حجابی و بی‌عفتی و بی‌حیایی تفاوتی قائل نشده و این سیاست نوسان‌دار برای مردم آزاردهنده است. در حوالی انتخابات به کسانی که عدم رعایت حجاب را به بی‌حیایی کشانده‌اند، میدان می‌دهند. تصویر افراد بی‌حجاب را پای صندوق رای نشان می‌دهند و سلبریتی‌هایی که حتی حریم حیا را درنوردیده‌اند از رسانه‌های عمومی مطرح می‌شوند اما بعد از انتخابات دوباره تندروی‌ها با برخوردهای غیرمنطقی استمرار می‌یابد. به نظر می‌رسد، راه‌حل موضوع حجاب بر برخورد کیفری بنا شده و در طول ۴۵ سال حاکمیت نتوانسته حجاب را به صورت هنجار عمومی درآورد و بی‌حجابی را از طرف جامعه به عنوان ناهنجاری پذیرفته نشده است و حاکمیت نمی‌تواند با اکثریت بانوان که این هنجار را نپذیرفته‌اند، برخورد کند.
دانشجویان سال سوم دانشگاهها، بورسیه دانشگاه فرهنگیان می‌شوند